Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011
Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011
Της στιγμής
Είμαι εδώ στα μωρά, σε νιόπαντρους πήγα άλλη φορά, γιατί δεν μπορώ να είμαι εκεί, ούτε με τα πόδια, ούτε και με την σκέψη μπάρμπα -Μήτσο. Σιγά σιγά... Θα έρθω όταν θα είσαι μόνος σου, να τα πούμε...
Γιορτάζεις σήμερα! Όλοι όσοι σ' αγάπησαν, θα είναι εκεί!
Κι άλλοι πολλοί θα λείπουν.
Δε σημαίνει όμως, αυτό, τίποτα!
Γιορτάζεις σήμερα! Όλοι όσοι σ' αγάπησαν, θα είναι εκεί!
Κι άλλοι πολλοί θα λείπουν.
Δε σημαίνει όμως, αυτό, τίποτα!
ΣΟΚ - ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 18
http://www.youtube.com/watch?v=7tejh3PiAps&feature=player_embedded&oref=http%3A%2F%2Fclopyandpaste.blogspot.com%2F2011%2F11%2Ftalent-show.html&has_verified=1
πηγή
πηγή
Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Τώρα, τζιζ!
Αυτό το μπλογκ του "τορού" και του "τώρα" που ήταν "τότε" κι ήταν καλοκαίρι... περιείχε μέσα πολύ μπάρμπα Μήτσο, πολλούς κύκλους ζωής και πολλά "κύκλα" και πολλές φωτογραφίες...
Τώρα που ο μπάρμπα Μήτσος μου την "έσκασε"... είναι πολύ νωρίς ακόμα να παραμείνω στο "τότε - τώρα".
Όλα θέλουν τον χρόνο τους, κι ας γίνεται το τώρα, χθες!
Ανοιχτές πληγές, δεν τις αγγίζουμε.
Απλά.
Περιπλανώμενη;
Πάντα!
Τώρα που ο μπάρμπα Μήτσος μου την "έσκασε"... είναι πολύ νωρίς ακόμα να παραμείνω στο "τότε - τώρα".
Όλα θέλουν τον χρόνο τους, κι ας γίνεται το τώρα, χθες!
Ανοιχτές πληγές, δεν τις αγγίζουμε.
Απλά.
Περιπλανώμενη;
Πάντα!
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Γιώργος Φουντούλης - Ωδείο
Περισσότερα, εδώ!
| ||
copyright © 2010 foudoulis.gr |
Πνοή ζωής με άρωμα θανάτου - Χαρά Αυγερινού
www.youtube.com
Η Χαρά Αυγερινού υπήρξε μια από τις πρώτες γυναίκες στην Ελλάδα που φυλακίστηκε για κατοχή και χρήση ναρκωτικών ουσιών. Παρά τη διαπόμπευση της από τα Μ.Μ.Ε....
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
"Εύγε", Τιτίκα Στασινοπούλου!
Για την Τιτίκα Στασινοπούλου, γνωστή και αγαπημένη μας ηθοποιό, ήθελα να γράψω σήμερα, μα δεν με βοήθησε η ψυχολογία μου και ο χρόνος.
Τώρα, μόλις πήγα στο Φέις και πέτυχα αυτό,
Τώρα, μόλις πήγα στο Φέις και πέτυχα αυτό,
www.youtube.com
This is Valentina Igoshina playing Chopin's Nocturne in C Minor, Op. 48, No. 1. Apologies about the bad editing!
Αρέσει σε 2 άτομα.ΘΑ ΤΟ ΠΩ!Αν και εγώ της ζήτησα να με κάνει φίλη, αν και έχω πετύχει αναρτήσεις της πολλές φορές, δεν της έχω σχολιάσει, εκτός ίσως από την αρχή. Μέσα στο χάος του Φεις, δεν πείστηκα ότι αυτή η σελίδα είναι δική της και όχι των Fan της!Απ' την άλλη όμως, μιλούσε για τόσο προσωπικές της στιγμές που δεν ήταν εύκολο να το κάνει ένας φίλος της!Με προβλημάτιζε όμως το γεγονός. Μου έκανε εντύπωση η γραφή της, οι γνώσεις της, πολλά!Εμείς οι απλοί θεατές αγαπάμε τους ηθοποιούς μέσα απ' τις δουλειές τους. Λίγοι όμως ξέρουμε τα προσόντα τους.Τα ξημερώματα χθες, η περιέργεια μ' έκανε να ψάξω στο γκουγκλ. Εκεί όταν διάβασα, πείστηκα πως όχι μόνο είναι η ίδια που κινεί την σελίδα της, αλλά κι ότι πρέπει να ντρέπομαι που δεν της έχω πει ακόμα, "Μπράβο" για όσα κάνει!Την σκεφτόμουνα όλη μέρα, μα δεν "έκατσε" το να της το πω.Κι ύστερα, κατάντησε τόσο εύκολο να παρεξηγούνται οι κινήσεις μου, που μάλλον πρέπει να αρχίσω να κυκλοφορώ με φερετζέ!Δεν ξέρω αν απόψε ή αύριο θα βρω το θάρρος να της το πω. Θα δείξει. Είναι και αργά, αν κι εκείνη το ξενυχτάει!Άμα έχουμε τέτοιας ποιότητας ηθοποιούς, δεν φοβάμαι τίποτα, πια!"Εύγε", Τιτίκα, από δω, γιατί από κει έπιασε θέση ο Καρυδάκης! (Μόνο που γι' αυτόν δεν βρήκα έτοιμο βιογραφικό, απόψε!)ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΓεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από Ηλεία και Αρκαδία. Σε αρκετά μικρή ηλικία βρέθηκε για σπουδές Κοινωνιολογίας και Θεάτρου στην Αμερική. Μιλάει και μεταφράζει 4 γλώσσες.
Στην Ελλάδα σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε το Θεατρικό της ντεμπούτο στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου βρέθηκε μετά από πρόσκληση του Σπύρου Ευαγγελάτου, το φθινόπωρο του 1970. Από τότε ξεκίνησε μια μεγάλη διαδρομή σε Θέατρο, Σινεμά, Τηλεόραση. Παίζει, σκηνοθετεί, γράφει. Το 1974 η Πολιτεία την τιμά με το Αιέν Αριστεύειν για την επιτυχημένη της δημιουργική διαδρομή στην ελληνική τηλεόραση, ενώ 32 χρόνια αργότερα ο Δήμος Αθηναίων την τίμησε με το Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών για την προσφορά της στον ελληνικό κινηματογράφο κι ο Δήμος Ναυπλίου το 2008 για την «Καλλιτεχνική και Πνευματική της Προσφορά στην Ελλάδα και την πόλη μας», ενώ το καλοκαίρι του 2009 τιμάται από το Φεστιβάλ Θεάτρου του DUBROVNIK στην Κροατία και από το «Κέντρο Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Zagreb» για τη μεγάλη επιτυχία που είχε το Σεμινάριο που δίδαξε και το Workshop Αρχαίου Δράματος καθώς και τη σκηνοθεσία της «Μήδειας» του Ευριπίδη.
Ενώ έχει διδάξει θέατρο επί σειρά ετών σε Δραματικές Σχολές (Ίασμος, Διαμαντόπουλου), Σεμινάρια σε Περιβάλλον Πολιτισμού (ΠολιτιστικΠολιτική, Παραγωγή και Διοργάνωση διαφόρων μορφών Πολιτιστικών εκδηλώσεων, Σχεδιασμό Μουσειακών Εκθέσεων) στο Υπουργείο Απασχόλησης και Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Διαπιστευμένη Εκπαιδεύτρια από το ΕΚΕΠΙΣ), και συνεχίζει να διδάσκει μέχρι καισήμερα θέατρο στο University of Indianapolis, το 2004 κάνει το Μεταπτυχιακό της στο Πανεπιστήμιο του Bedford απ’ όπου αποφοιτά με άριστα στο Master of Arts in Theatre Arts και τώρα κάνει το Διδακτορικό της στην Επικοινωνία, στην Αγγλία. Τον Μάιο του 2008 βραβεύτηκε με τιμητικό Δίπλωμα από την Ακαδημία Επιστημών της Γεωργίας και την Ακαδημία Επιστημών της Ρωσίας. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της υπό σύσταση «Ευρωμεσογειακής Ακαδημίας Τεχνών & Επιστημών» με χρέη Γενικού Γραμματέα.
Παρ’ όλες τις επαγγελματικές της ασχολίες ασχολείται πολύ ενεργά με τον Εθελοντισμό και είναι μέλος σε αρκετές Οργανώσεις (Κέντρο Unesco για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια, Διαβαλκανική Εταιρεία Γυναικών κ.ά.) και Πρόεδρος της ΜΚΟ «Λευκό Χωριό», του «Διεθνούς Επιστημονικού & Διαπολιτισμικού Κέντρου και του νεοσύστατου «Διαπολιτισμικού Ευρω-Μεσογειακού Κέντρου για την Unesco».
Έχει τιμηθεί εκτός από τον Ερυθρό Σταυρό και από πολλές Μη Κυβερνητικές και Εθελοντικές Οργανώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ιταλία, Ιορδανία κ.τ.λ.). Αυτή την εποχή εργάζεται για την προετοιμασία και τη διοργάνωση της «Νέας Αργοναυτικής Εκστρατείας», μιας πολύ σημαντικής Διαπολιτισμικής Δράσης με στόχο την προώθηση Νέων Καλλιτεχνών, με τη συνεργασία εκτός των άλλων της Εταιρείας Οπτικοακουστικών Παραγωγών «ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ».
16 οικολογικές συμβουλές για την καθαριότητα του σπιτιού Share35 Αν έχετε βαρεθεί τις δεκάδες διαφορετικές συσκευασίες απορρυπαντικών που υπάρχουν στα ντουλάπια σας ή αν η χρήση τους σας προκαλεί ξηροδερμία ή σας ενοχλούν οι αναθυμιάσεις, δοκιμάστε κάποιες όχι μόνο οικολογικές αλλά και πιο οικονομικές λύσεις στην καθαριότητα του σπιτιού. Ορίστε μία λίστα με 16 από αυτές… Αν το σουέτ ύφασμα του καναπέ σας λερώθηκε από λιπαρό λεκέ, βάλτε λίγο ξύδι σε ένα μπολ και με μια οδοντόβουρτσα τρίψτε σχολαστικά τον λεκέ. Τελειώνοντας περάστε με νωπό πανί το σημείο και θα δείτε ότι θα λάμψει και πάλι. Αν τα κοινά απορρυπαντικά σας προκαλούν αναπνευστικά προβλήματα, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε τα αιθέρια έλαια στην καθαριότητα του σπιτιού. Με 10-15 σταγόνες αιθέριων ελαίων κέδρου, λεμονιού, λεβάντας. σε 4 λίτρα νερού καθαρίστε το πάτωμα του σπιτιού σας. Για αντισηψία και καθαρισμό των επιφανειών της κουζίνας και του μπάνιου διαλύστε 10-15 σταγόνες σε 100ml νερού και ψεκάστε όλες τις επιφάνειες που θέλετε να καθαρίσετε. Για την κουζίνα χρησιμοποιήστε 10 σταγόνες περγαμόντο και 5 σταγόνες τεϊόδεντρου ενώ για το μπάνιο προτιμήστε κέδρο, αγριοκυπάρισσο και λεμόνι. Θέλετε να μοσχομυρίζουν τα συρτάρια και οι ντουλάπες σας; Ράψτε μικρά σακουλάκια από λινό ύφασμα και βάλτε μέσα μερικά αποξηραμένα ματσάκια από δυόσμο, μέντα ή βασιλικό. Τοποθετείστε τα στα συρτάρια σας και το άρωμα των φυτών θα αναδύεται κάθε φορά που τα ανοίγετε και τα ρούχα σας θα μοσχομυρίζουν. Τρίψτε με τις στυμμένες λεμονόκουπες που θα πετάγατε στα σκουπίδια, το νεροχύτη, το νιπτήρα καθώς και τις βρύσες σας. Ξεπλύνετε με λίγο νερό και θα δείτε ότι εκτός από το εξαιρετικό άρωμα, θα φύγουν και όλα τα άλατα. Μυρίζει το ψυγείο σας; Βάλτε το χρησιμοποιημένο φακελάκι από το τσάι που μόλις ήπιατε σε ένα πιατάκι και τοποθετείστε το στο ψυγείο σας. Θα απορροφήσει όλες τις βαριές μυρωδιές! Αν η ηλεκτρική σας σκούπα μυρίζει κάθε φορά που σκουπίζεται το σπίτι σας, δεν έχετε παρά να βάλετε στην καινούρια σακούλα της σκούπας σας ένα φιαλίδιο σκόνης βανίλιας. Θα δώσει στο σπίτι σας ένα νέο άρωμα φρεσκάδας! Τα τασάκια του σπιτιού δεν θα μυρίζουν την ενοχλητική τσιγαρίλα αν βάλετε λίγη σκόνη βανίλια μέσα σε αυτά. Οι λεκέδες από το λάδι στα ρούχα σας αφαιρούνται αν τρίψετε τα λαδωμένα ρούχα με υγρό απορρυπαντικό για τα πιάτα και το βάλετε σε κρύο νερό. Αν κόλλησαν στο σίδερό σας πλαστικά υπολείμματα από την μπλούζα που μόλις σιδερώσατε, χρησιμοποιήστε και πάλι την δύναμη του λεμονιού. Τρίψτε μια στυμμένη λεμονόκουπα πάνω στην πλάκα του πλυντηρίου και θα λάμψει σαν καινούρια. Αν ο βραστήρας ή οι κατσαρόλες σας έχουν ασπρίσει εσωτερικά από τα άλατα του νερού, βάλτε στην συσκευή σας λίγο νερό μαζί με ξύδι αφήστε να βράσουν για λίγη ώρα. Τα άλατα θα διαλυθούν αλλά καλό θα είναι να κάνετε 2-3 βρασίματα ακόμα με σκέτο νερό για να μην μυρίζουν οι συσκευές. Το ξύδι καθώς και το λεμόνι μπορούν να απομακρύνουν ικανοποιητικά ενοχλητικές μυρωδιές όπως αυτή του ψαριού ή του αυγού από τον νεροχύτη ή τα πιατικά σας. Για καλύτερα αποτελέσματα, δοκιμάστε να ρίξετε μερικές σταγόνες μέσα στο υγρό απορρυπαντικό πιάτων και χρησιμοποιήστε τα σε κάθε πλύσιμο. Για το πλύσιμο των ρούχων και των πιατικών στα αντίστοιχα πλυντήρια, χρησιμοποιήστε τα νέα απορρυπαντικά που είναι όχι μόνο συμπυκνωμένα αλλά περιέχουν σε μια ταμπλέτα και το απορρυπαντικό και το λαμπριντικό και τα άλατα. Έτσι εξοικονομείτε όχι μόνο χώρο στα ντουλάπια σας αλλά μαζεύονται και λιγότερα οικιακά απορρίμματα. Μην διστάσετε να χρησιμοποιήσετε πράσινο σαπούνι στο πλυντήριο ειδικά για το πλύσιμο των βρεφικών ρούχων. Οι γαριασμένες λευκές κάλτσες θα ξαναβρούν την λάμψη τους αν τις βάλετε σε καυτό νερό μαζί με κομμάτια λεμονιού και τα βράσετε. Αν θέλετε να μοσχομυρίζει το σπίτι σας, βράστε σε λίγο νερό μερικά ξυλάκια κανέλας. Εναλλακτικά κόψτε φλούδες πορτοκαλιού σε μικρά κομμάτια και ψήστε τα ελαφρά στον φούρνο. Στα αθλητικά παπούτσια που μυρίζουν δυσάρεστα πολλές φορές, δοκιμάστε να ρίξετε λίγη σόδα φαγητού σε σκόνη.
16 οικολογικές συμβουλές για την καθαριότητα του σπιτιού
Αν έχετε βαρεθεί τις δεκάδες διαφορετικές συσκευασίες απορρυπαντικών που υπάρχουν στα ντουλάπια σας ή αν η χρήση τους σας προκαλεί ξηροδερμία ή σας ενοχλούν οι αναθυμιάσεις, δοκιμάστε κάποιες όχι μόνο οικολογικές αλλά και πιο οικονομικές λύσεις στην καθαριότητα του σπιτιού. Ορίστε μία λίστα με 16 από αυτές…
Αν το σουέτ ύφασμα του καναπέ σας λερώθηκε από λιπαρό λεκέ, βάλτε λίγο ξύδι σε ένα μπολ και με μια οδοντόβουρτσα τρίψτε σχολαστικά τον λεκέ. Τελειώνοντας περάστε με νωπό πανί το σημείο και θα δείτε ότι θα λάμψει και πάλι.
Αν τα κοινά απορρυπαντικά σας προκαλούν αναπνευστικά προβλήματα, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε τα αιθέρια έλαια στην καθαριότητα του σπιτιού. Με 10-15 σταγόνες αιθέριων ελαίων κέδρου, λεμονιού, λεβάντας. σε 4 λίτρα νερού καθαρίστε το πάτωμα του σπιτιού σας.
Για αντισηψία και καθαρισμό των επιφανειών της κουζίνας και του μπάνιου διαλύστε 10-15 σταγόνες σε 100ml νερού και ψεκάστε όλες τις επιφάνειες που θέλετε να καθαρίσετε. Για την κουζίνα χρησιμοποιήστε 10 σταγόνες περγαμόντο και 5 σταγόνες τεϊόδεντρου ενώ για το μπάνιο προτιμήστε κέδρο, αγριοκυπάρισσο και λεμόνι.
Θέλετε να μοσχομυρίζουν τα συρτάρια και οι ντουλάπες σας; Ράψτε μικρά σακουλάκια από λινό ύφασμα και βάλτε μέσα μερικά αποξηραμένα ματσάκια από δυόσμο, μέντα ή βασιλικό. Τοποθετείστε τα στα συρτάρια σας και το άρωμα των φυτών θα αναδύεται κάθε φορά που τα ανοίγετε και τα ρούχα σας θα μοσχομυρίζουν.
Τρίψτε με τις στυμμένες λεμονόκουπες που θα πετάγατε στα σκουπίδια, το νεροχύτη, το νιπτήρα καθώς και τις βρύσες σας. Ξεπλύνετε με λίγο νερό και θα δείτε ότι εκτός από το εξαιρετικό άρωμα, θα φύγουν και όλα τα άλατα.
Μυρίζει το ψυγείο σας; Βάλτε το χρησιμοποιημένο φακελάκι από το τσάι που μόλις ήπιατε σε ένα πιατάκι και τοποθετείστε το στο ψυγείο σας. Θα απορροφήσει όλες τις βαριές μυρωδιές!
Αν η ηλεκτρική σας σκούπα μυρίζει κάθε φορά που σκουπίζεται το σπίτι σας, δεν έχετε παρά να βάλετε στην καινούρια σακούλα της σκούπας σας ένα φιαλίδιο σκόνης βανίλιας. Θα δώσει στο σπίτι σας ένα νέο άρωμα φρεσκάδας!
Τα τασάκια του σπιτιού δεν θα μυρίζουν την ενοχλητική τσιγαρίλα αν βάλετε λίγη σκόνη βανίλια μέσα σε αυτά.
Οι λεκέδες από το λάδι στα ρούχα σας αφαιρούνται αν τρίψετε τα λαδωμένα ρούχα με υγρό απορρυπαντικό για τα πιάτα και το βάλετε σε κρύο νερό.
Αν κόλλησαν στο σίδερό σας πλαστικά υπολείμματα από την μπλούζα που μόλις σιδερώσατε, χρησιμοποιήστε και πάλι την δύναμη του λεμονιού. Τρίψτε μια στυμμένη λεμονόκουπα πάνω στην πλάκα του πλυντηρίου και θα λάμψει σαν καινούρια.
Αν ο βραστήρας ή οι κατσαρόλες σας έχουν ασπρίσει εσωτερικά από τα άλατα του νερού, βάλτε στην συσκευή σας λίγο νερό μαζί με ξύδι αφήστε να βράσουν για λίγη ώρα. Τα άλατα θα διαλυθούν αλλά καλό θα είναι να κάνετε 2-3 βρασίματα ακόμα με σκέτο νερό για να μην μυρίζουν οι συσκευές.
Το ξύδι καθώς και το λεμόνι μπορούν να απομακρύνουν ικανοποιητικά ενοχλητικές μυρωδιές όπως αυτή του ψαριού ή του αυγού από τον νεροχύτη ή τα πιατικά σας. Για καλύτερα αποτελέσματα, δοκιμάστε να ρίξετε μερικές σταγόνες μέσα στο υγρό απορρυπαντικό πιάτων και χρησιμοποιήστε τα σε κάθε πλύσιμο.
Για το πλύσιμο των ρούχων και των πιατικών στα αντίστοιχα πλυντήρια, χρησιμοποιήστε τα νέα απορρυπαντικά που είναι όχι μόνο συμπυκνωμένα αλλά περιέχουν σε μια ταμπλέτα και το απορρυπαντικό και το λαμπριντικό και τα άλατα. Έτσι εξοικονομείτε όχι μόνο χώρο στα ντουλάπια σας αλλά μαζεύονται και λιγότερα οικιακά απορρίμματα. Μην διστάσετε να χρησιμοποιήσετε πράσινο σαπούνι στο πλυντήριο ειδικά για το πλύσιμο των βρεφικών ρούχων.
Οι γαριασμένες λευκές κάλτσες θα ξαναβρούν την λάμψη τους αν τις βάλετε σε καυτό νερό μαζί με κομμάτια λεμονιού και τα βράσετε.
Αν θέλετε να μοσχομυρίζει το σπίτι σας, βράστε σε λίγο νερό μερικά ξυλάκια κανέλας. Εναλλακτικά κόψτε φλούδες πορτοκαλιού σε μικρά κομμάτια και ψήστε τα ελαφρά στον φούρνο.
Στα αθλητικά παπούτσια που μυρίζουν δυσάρεστα πολλές φορές, δοκιμάστε να ρίξετε λίγη σόδα φαγητού σε σκόνη.
πηγή:τσεκουράτοι
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Τέλος η δωρεάν πρόσβαση στο Facebook;
Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί ένα μήνυμα στο News Feed του Facebook…το οποίο ενημερώνει τους χρήστες ότι η υπηρεσία γίνεται συνδρμητική και θα πρέπει να πληρώνουν ένα μηνιαίο ποσό για να συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση. Φυσικά, πρόκειται για μια ψευδή φήμη.
Το μήνυμα κυκλοφορεί από account σε account, καθώς χιλιάδες αφελείς χρήστες έχουν πειστεί ότι η υπηρεσία θα τους ζητήσει λεφτά. Μπορεί να έχουν καλή πρόθεση όσοι ενημερώνουν τους φίλους τους για τη «συνδρομή»,
όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν μηνύματα αυτού του τύπου.
Το Facebook έχει τεράστια έσοδα από τις διαφημίσεις που εμφανίζονται στη δεξιά μπάρα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να χρεώσει τους χρήστες του. Εκτιμάται ότι τα έσοδά του για το 2011 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια, οπότε είναι μια οικονομικά εύρωστη εταιρεία και δεν πρόκεται να αλλάξει στρατηγική, διακινδυνεύοντας να χάσει εκατοντάδες εκατομμύρια χρήστες, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει η εναλλακτική του Google+.
Paulo Coelho
www.nytimes.com
Paulo Coelho, the mega-best-selling Brazilian novelist, answers some questions about his new book, “Aleph,” and his love of social media.
NY Times συνέντευξη, που κυκλοφόρησε πριν από λίγα λεπτά (στην έντυπη έκδοση του αύριο, την ίδια ημέρα tha ALEPH θα δημοσιευθεί στις ΗΠΑ και τον Καναδά) Και μιλάω για σας εδώ!Paulo Coelho Συζητά «Άλεφ», Νέα μυθιστόρημά τουwww.nytimes.comPaulo Coelho, το mega-best-seller της Βραζιλίας μυθιστοριογράφος, απαντά σε ορισμένα ερωτήματα σχετικά με το νέο του βιβλίο, «Άλεφ», και την αγάπη του για την κοινωνική μέσων μαζικής ενημέρωσης.Μια λέξη μεΜια καλύτερη σε πωλήσεις συγγραφέας που δίνει Έργο Του AwayΑπό Julie BosmanΔημοσιεύθηκε: 26, Σεπτεμβρίου 2011
Συνιστώ
Twitter
Linkedin
Είσοδος στο E-Mail
Εκτύπωση
Ανάτυπα
Μετοχή
Μια εκδοτική βιομηχανία η οποία μεταμορφώνεται από όλα τα πράγματα ψηφιακά μπορούν να μάθουν κάποια πράγματα από τον Paulo Coelho, το 64-year-old Βραζιλίας μυθιστοριογράφος. Πριν από χρόνια ο ίδιος απειλήθηκε συμβατική σοφία στην επιχείρηση βιβλίο από πειρατεία δικό του έργο, γεγονός που καθιστά διαθέσιμα στο διαδίκτυο σε χώρες όπου δεν είχε βρεθεί εύκολα, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι οι ιδέες πρέπει να διαδίδονται ελεύθερα. Πιο πρόσφατα έχει αποδειχθεί ότι οι δημιουργοί μπορούν να οικοδομήσει με επιτυχία το κοινό τους με το άνοιγμα προς τους αναγνώστες άμεσα μέσω των social media. Ο αναφλέγεται συνομιλίες για το έργο του συζητώντας με τους οπαδούς του, ενώ ασχολείται με τη συγγραφή.Μεγέθυνση της εικόναςVittorio Zunino Celotto / Getty Images
Paulo Coelho.
Αυτή η φιλοσοφία έχει τον βοήθησαν να πουλήσει δεκάδες εκατομμύρια βιβλία, με πιο γνωστή "Ο Αλχημιστής", ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που έχει για την εφημερίδα New York Times best-seller λίστα για 194 εβδομάδες και εξακολουθεί να είναι ένα κανονικό φωτιστικό σε χαρτόδετο στο μπροστινό πίνακες του βιβλιοπωλεία.
Αυτή την εβδομάδα ο κ. Coelho απελευθερώσεις πιό πρόσφατο μυθιστόρημά του, «Άλεφ», ένα βιβλίο που αφηγείται την ιστορία της δικής επιφοίτησης του, ενώ σε ένα προσκύνημα μέσα από την Ασία το 2006, για το σιδηροδρομικό Trans-Siberian. (Aleph είναι το πρώτο γράμμα του εβραϊκού αλφαβήτου, με πολλές μυστικιστικές έννοιες.) Ενώ ο κ. Coelho πέρασε τέσσερα χρόνια συγκεντρώνοντας υλικό για το βιβλίο, το έγραψε μέσα σε τρεις μόνο εβδομάδες.
Διαδώστε το μήνυμα του βιβλίου πρέπει να είναι εύκολο? Έχει γίνει ένα είδος μυστηριακής Twitter, γράφοντας μηνύματα στα αγγλικά και τη μητρική πορτογαλική του και την οικοδόμηση ενός μετά από 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι. (Ένα πρόσφατο παράδειγμα: ". Όταν τα κουρασμένα πόδια σας, τα πόδια με την καρδιά σας") Το 2010 Forbes ονόμασε το δεύτερο-πιο-επιρροή διασημοτήτων στο Twitter, πίσω μόνο από Justin Bieber.
Ο κ. Coelho συνεχίζει να δίνει το έργο του μακριά δωρεάν με τη σύνδεση σε τοποθεσίες Web που έχουν δημοσιεύσει τα βιβλία του, ζητώντας μόνο ότι αν οι αναγνώστες, όπως το βιβλίο, που αγοράζουν ένα αντίγραφο, "έτσι μπορούμε να πούμε για τη βιομηχανία ότι η κοινή χρήση περιεχομένου δεν είναι απειλητική για τη ζωή στην επιχείρηση βιβλίο », όπως έγραψε σε μία θέση.
Από το σπίτι του στη Γενεύη, ο κ. Coelho, μίλησε για το νέο του βιβλίο, το αίσθημα του σύνδεση με το Χόρχε Λουίς Μπόρχες και τον ελεύθερο χρόνο του, πέρασε τη δικτύωση με τους οπαδούς του στο Facebook και το Twitter. Μετά είναι φτιαγμένος από αποσπάσματα.
Ερ.: Ο πρωταγωνιστής του νέου μυθιστορήματος σας, «Άλεφ», ακούγεται γνωστό: καλύτερη σε πωλήσεις συγγραφέας, παγκόσμιος ταξιδιώτης, πνευματικό αναζητητή. Πόσο αυτοβιογραφικά είναι αυτό το βιβλίο;
Α. Το εκατό τοις εκατό. Αυτή είναι η όλη εμπειρία μου, που σημαίνει ό, τι είναι πραγματικό είναι πραγματικό. Έπρεπε να συνοψίσω πολλά από αυτήν. Αλλά στην πραγματικότητα δεν βλέπω το βιβλίο ως το ταξίδι μου τον εαυτό μου, όχι ως ένα βιβλίο φαντασίας, αλλά ως ένα βιβλίο πεζός λόγος.
Ερ.: Ο τίτλος του βιβλίου, «Άλεφ», αντανακλά το όνομα του ένα διήγημα του Μπόρχες. Ήσασταν επηρεάζεται από αυτόν;
Α. Είναι εικόνα μου, ο καλύτερος συγγραφέας του κόσμου της γενιάς μου. Αλλά εγώ δεν επηρεάστηκε από αυτόν, ήμουν επηρεασμένος από την ιδέα της ALEPH, η έννοια. Στην κλασική παράδοση του πνευματικά βιβλία Μπόρχες συνοψίζει πολύ, πολύ καλά την ιδέα της αυτό το σημείο, όπου όλα γίνονται ένα και μόνο πράγμα.
Ερ.: Πότε αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας;
Α. Μου πήρε 40 χρόνια για να γράψει το πρώτο μου βιβλίο. Όταν ήμουν παιδί, ήμουν ενθαρρύνονται να πάνε στο σχολείο. Δεν ήμουν ενθαρρύνονται να ακολουθήσουν την καριέρα του συγγραφέα, επειδή οι γονείς μου πίστευαν ότι ήμουν έτοιμος να πεθαίνουν από την πείνα. Νόμιζαν ότι κανείς δεν μπορεί να βγάλει προς το ζειν από το να είναι ένας συγγραφέας στη Βραζιλία. Δεν ήταν λάθος. Αλλά δεν είχα ακόμα την παρούσα πρόσκληση, την διάθεση να εκφραστώ γραπτώς.
Ερ.: Το πιο διάσημο βιβλίο σας, "Ο Αλχημιστής", έχει πουλήσει 65 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Η συνεχιζόμενη επιτυχία της έκπληξη σας;
Α. Φυσικά. Είναι δύσκολο να εξηγήσω το γιατί. Νομίζω ότι μπορείτε να έχετε 10.000 εξηγήσεις για την αποτυχία, αλλά όχι καλή εξήγηση για την επιτυχία.
Ερ.: Έχετε, επίσης, είχαν επιτυχία διανέμουν την εργασία σας δωρεάν. Είσαι διάσημος για την απόσπαση πειρατικά έκδοση των βιβλίων σας, σε απευθείας σύνδεση μια πολύ ανορθόδοξη κίνηση για έναν συγγραφέα.
Α. είδα το πρώτο πειρατικό έκδοση ενός από τα βιβλία μου, έτσι είπα εγώ θα το μήνυμα σε απευθείας σύνδεση. Υπήρξε μια δύσκολη στιγμή στη Ρωσία? Δεν είχαν πολύ χαρτί. Έβαλα το πρώτο online αντίγραφο και πούλησα, κατά το πρώτο έτος, 10.000 αντίτυπα εκεί. Και κατά το δεύτερο έτος αναρριχήθηκαν στα 100.000 αντίγραφα. Γι 'αυτό είπε, «εργάζεται». Τότε άρχισα βάζοντας άλλα βιβλία σε απευθείας σύνδεση, γνωρίζοντας ότι αν οι άνθρωποι διαβάζουν λίγο και τους αρέσει, πρόκειται να αγοράσει το βιβλίο. Οι πωλήσεις μου ήταν αυξάνεται και αυξάνεται, και μια μέρα ήμουν σε ένα υψηλής τεχνολογίας συνέδριο, και έκανα το κοινό.
Ερ. ήσουν μ 'εσάς φοβούνται να κάνουν τον εκδότη σας θυμωμένος;
Α. φοβόμουν, φυσικά. Αλλά ήταν πολύ αργά. Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου, το πρώτο τηλεφώνημα έγινε από τον εκδότη μου στις ΗΠΑ είπε: «Έχουμε ένα πρόβλημα."
Ερ.: Είσαι αναφέρεται στην Jane Friedman, ο οποίος ήταν τότε πολύ ισχυρή διευθύνων σύμβουλος της HarperCollins;
Α. Ναι, Jane. Είναι σκληρό. Έτσι πήρα την παρούσα πρόσκληση από αυτήν, και είπα, "Jane, τι θέλεις να κάνω;" Έτσι, είπε, ας το κάνουμε επισήμως, σκόπιμα. Χάρη στο μου τη ζωή της στις ΗΠΑ άλλαξε.
Ερ.: Και τώρα είστε ένας συγγραφέας με ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά σε απευθείας σύνδεση. Είσαι εθισμένος στο Twitter;
Α. Ναι, ομολογώ, στο κοινό. I τιτίβισμα το πρωί και το βράδυ. Για να γράψετε 12 ώρες την ημέρα, υπάρχει μια στιγμή όταν είστε πραγματικά κουρασμένος. Είναι χαλαρωτικό χρόνο μου.
Ερ.: Αυτό φαίνεται να είναι η αντίθετη προσέγγιση των συγγραφέων όπως ο Jonathan Franzen, που οι ίδιοι με δεμένα μάτια και να γράφουν τα βιβλία τους στην απομόνωση.
A. Επιστροφή στην προέλευση της γραφής, που χρησιμοποιείται για να δει τους συγγραφείς ως σοφοί και οι γυναίκες σε ένα γυάλινο πύργο, γεμάτος γνώσεις, και δεν μπορείτε να τα αγγίξεις. Το γυάλινο πύργο, δεν υπάρχει πια. Αν ο αναγνώστης δεν του αρέσει κάτι θα σας πουν. Δεν είναι ή αυτή δεν είναι κάποιος που είναι απομονωμένο.
Μόλις βρήκα αυτή τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το Twitter και το Facebook και το blog μου για να συνδεθείτε με τους αναγνώστες μου, πάω να το χρησιμοποιήσει, να συνδεθείτε σε αυτά και να μοιραστούν τις σκέψεις που δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω στο βιβλίο. Σήμερα έχω στους ανθρώπους Facebook έξι εκατομμύρια. Ήμουν έλεγχο τις προάλλες σελίδα της Madonna, και έχει λιγότερο από τους οπαδούς που έχω. Είναι απίστευτο.
Ερ.: Είσαι ο μεγαλύτερος από Madonna;
Α. Όχι, όχι, όχι. Δεν λέω ότι.
Συνιστώ
Είσοδος στο E-Mail
Εκτύπωση
Ανάτυπα
Μετοχή
Μια εκδοτική βιομηχανία η οποία μεταμορφώνεται από όλα τα πράγματα ψηφιακά μπορούν να μάθουν κάποια πράγματα από τον Paulo Coelho, το 64-year-old Βραζιλίας μυθιστοριογράφος. Πριν από χρόνια ο ίδιος απειλήθηκε συμβατική σοφία στην επιχείρηση βιβλίο από πειρατεία δικό του έργο, γεγονός που καθιστά διαθέσιμα στο διαδίκτυο σε χώρες όπου δεν είχε βρεθεί εύκολα, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι οι ιδέες πρέπει να διαδίδονται ελεύθερα. Πιο πρόσφατα έχει αποδειχθεί ότι οι δημιουργοί μπορούν να οικοδομήσει με επιτυχία το κοινό τους με το άνοιγμα προς τους αναγνώστες άμεσα μέσω των social media. Ο αναφλέγεται συνομιλίες για το έργο του συζητώντας με τους οπαδούς του, ενώ ασχολείται με τη συγγραφή.Μεγέθυνση της εικόναςVittorio Zunino Celotto / Getty Images
Paulo Coelho.
Αυτή η φιλοσοφία έχει τον βοήθησαν να πουλήσει δεκάδες εκατομμύρια βιβλία, με πιο γνωστή "Ο Αλχημιστής", ένα αλληγορικό μυθιστόρημα που έχει για την εφημερίδα New York Times best-seller λίστα για 194 εβδομάδες και εξακολουθεί να είναι ένα κανονικό φωτιστικό σε χαρτόδετο στο μπροστινό πίνακες του βιβλιοπωλεία.
Αυτή την εβδομάδα ο κ. Coelho απελευθερώσεις πιό πρόσφατο μυθιστόρημά του, «Άλεφ», ένα βιβλίο που αφηγείται την ιστορία της δικής επιφοίτησης του, ενώ σε ένα προσκύνημα μέσα από την Ασία το 2006, για το σιδηροδρομικό Trans-Siberian. (Aleph είναι το πρώτο γράμμα του εβραϊκού αλφαβήτου, με πολλές μυστικιστικές έννοιες.) Ενώ ο κ. Coelho πέρασε τέσσερα χρόνια συγκεντρώνοντας υλικό για το βιβλίο, το έγραψε μέσα σε τρεις μόνο εβδομάδες.
Διαδώστε το μήνυμα του βιβλίου πρέπει να είναι εύκολο? Έχει γίνει ένα είδος μυστηριακής Twitter, γράφοντας μηνύματα στα αγγλικά και τη μητρική πορτογαλική του και την οικοδόμηση ενός μετά από 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι. (Ένα πρόσφατο παράδειγμα: ". Όταν τα κουρασμένα πόδια σας, τα πόδια με την καρδιά σας") Το 2010 Forbes ονόμασε το δεύτερο-πιο-επιρροή διασημοτήτων στο Twitter, πίσω μόνο από Justin Bieber.
Ο κ. Coelho συνεχίζει να δίνει το έργο του μακριά δωρεάν με τη σύνδεση σε τοποθεσίες Web που έχουν δημοσιεύσει τα βιβλία του, ζητώντας μόνο ότι αν οι αναγνώστες, όπως το βιβλίο, που αγοράζουν ένα αντίγραφο, "έτσι μπορούμε να πούμε για τη βιομηχανία ότι η κοινή χρήση περιεχομένου δεν είναι απειλητική για τη ζωή στην επιχείρηση βιβλίο », όπως έγραψε σε μία θέση.
Από το σπίτι του στη Γενεύη, ο κ. Coelho, μίλησε για το νέο του βιβλίο, το αίσθημα του σύνδεση με το Χόρχε Λουίς Μπόρχες και τον ελεύθερο χρόνο του, πέρασε τη δικτύωση με τους οπαδούς του στο Facebook και το Twitter. Μετά είναι φτιαγμένος από αποσπάσματα.
Ερ.: Ο πρωταγωνιστής του νέου μυθιστορήματος σας, «Άλεφ», ακούγεται γνωστό: καλύτερη σε πωλήσεις συγγραφέας, παγκόσμιος ταξιδιώτης, πνευματικό αναζητητή. Πόσο αυτοβιογραφικά είναι αυτό το βιβλίο;
Α. Το εκατό τοις εκατό. Αυτή είναι η όλη εμπειρία μου, που σημαίνει ό, τι είναι πραγματικό είναι πραγματικό. Έπρεπε να συνοψίσω πολλά από αυτήν. Αλλά στην πραγματικότητα δεν βλέπω το βιβλίο ως το ταξίδι μου τον εαυτό μου, όχι ως ένα βιβλίο φαντασίας, αλλά ως ένα βιβλίο πεζός λόγος.
Ερ.: Ο τίτλος του βιβλίου, «Άλεφ», αντανακλά το όνομα του ένα διήγημα του Μπόρχες. Ήσασταν επηρεάζεται από αυτόν;
Α. Είναι εικόνα μου, ο καλύτερος συγγραφέας του κόσμου της γενιάς μου. Αλλά εγώ δεν επηρεάστηκε από αυτόν, ήμουν επηρεασμένος από την ιδέα της ALEPH, η έννοια. Στην κλασική παράδοση του πνευματικά βιβλία Μπόρχες συνοψίζει πολύ, πολύ καλά την ιδέα της αυτό το σημείο, όπου όλα γίνονται ένα και μόνο πράγμα.
Ερ.: Πότε αποφασίσατε να γίνετε συγγραφέας;
Α. Μου πήρε 40 χρόνια για να γράψει το πρώτο μου βιβλίο. Όταν ήμουν παιδί, ήμουν ενθαρρύνονται να πάνε στο σχολείο. Δεν ήμουν ενθαρρύνονται να ακολουθήσουν την καριέρα του συγγραφέα, επειδή οι γονείς μου πίστευαν ότι ήμουν έτοιμος να πεθαίνουν από την πείνα. Νόμιζαν ότι κανείς δεν μπορεί να βγάλει προς το ζειν από το να είναι ένας συγγραφέας στη Βραζιλία. Δεν ήταν λάθος. Αλλά δεν είχα ακόμα την παρούσα πρόσκληση, την διάθεση να εκφραστώ γραπτώς.
Ερ.: Το πιο διάσημο βιβλίο σας, "Ο Αλχημιστής", έχει πουλήσει 65 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Η συνεχιζόμενη επιτυχία της έκπληξη σας;
Α. Φυσικά. Είναι δύσκολο να εξηγήσω το γιατί. Νομίζω ότι μπορείτε να έχετε 10.000 εξηγήσεις για την αποτυχία, αλλά όχι καλή εξήγηση για την επιτυχία.
Ερ.: Έχετε, επίσης, είχαν επιτυχία διανέμουν την εργασία σας δωρεάν. Είσαι διάσημος για την απόσπαση πειρατικά έκδοση των βιβλίων σας, σε απευθείας σύνδεση μια πολύ ανορθόδοξη κίνηση για έναν συγγραφέα.
Α. είδα το πρώτο πειρατικό έκδοση ενός από τα βιβλία μου, έτσι είπα εγώ θα το μήνυμα σε απευθείας σύνδεση. Υπήρξε μια δύσκολη στιγμή στη Ρωσία? Δεν είχαν πολύ χαρτί. Έβαλα το πρώτο online αντίγραφο και πούλησα, κατά το πρώτο έτος, 10.000 αντίτυπα εκεί. Και κατά το δεύτερο έτος αναρριχήθηκαν στα 100.000 αντίγραφα. Γι 'αυτό είπε, «εργάζεται». Τότε άρχισα βάζοντας άλλα βιβλία σε απευθείας σύνδεση, γνωρίζοντας ότι αν οι άνθρωποι διαβάζουν λίγο και τους αρέσει, πρόκειται να αγοράσει το βιβλίο. Οι πωλήσεις μου ήταν αυξάνεται και αυξάνεται, και μια μέρα ήμουν σε ένα υψηλής τεχνολογίας συνέδριο, και έκανα το κοινό.
Ερ. ήσουν μ 'εσάς φοβούνται να κάνουν τον εκδότη σας θυμωμένος;
Α. φοβόμουν, φυσικά. Αλλά ήταν πολύ αργά. Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου, το πρώτο τηλεφώνημα έγινε από τον εκδότη μου στις ΗΠΑ είπε: «Έχουμε ένα πρόβλημα."
Ερ.: Είσαι αναφέρεται στην Jane Friedman, ο οποίος ήταν τότε πολύ ισχυρή διευθύνων σύμβουλος της HarperCollins;
Α. Ναι, Jane. Είναι σκληρό. Έτσι πήρα την παρούσα πρόσκληση από αυτήν, και είπα, "Jane, τι θέλεις να κάνω;" Έτσι, είπε, ας το κάνουμε επισήμως, σκόπιμα. Χάρη στο μου τη ζωή της στις ΗΠΑ άλλαξε.
Ερ.: Και τώρα είστε ένας συγγραφέας με ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά σε απευθείας σύνδεση. Είσαι εθισμένος στο Twitter;
Α. Ναι, ομολογώ, στο κοινό. I τιτίβισμα το πρωί και το βράδυ. Για να γράψετε 12 ώρες την ημέρα, υπάρχει μια στιγμή όταν είστε πραγματικά κουρασμένος. Είναι χαλαρωτικό χρόνο μου.
Ερ.: Αυτό φαίνεται να είναι η αντίθετη προσέγγιση των συγγραφέων όπως ο Jonathan Franzen, που οι ίδιοι με δεμένα μάτια και να γράφουν τα βιβλία τους στην απομόνωση.
A. Επιστροφή στην προέλευση της γραφής, που χρησιμοποιείται για να δει τους συγγραφείς ως σοφοί και οι γυναίκες σε ένα γυάλινο πύργο, γεμάτος γνώσεις, και δεν μπορείτε να τα αγγίξεις. Το γυάλινο πύργο, δεν υπάρχει πια. Αν ο αναγνώστης δεν του αρέσει κάτι θα σας πουν. Δεν είναι ή αυτή δεν είναι κάποιος που είναι απομονωμένο.
Μόλις βρήκα αυτή τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν το Twitter και το Facebook και το blog μου για να συνδεθείτε με τους αναγνώστες μου, πάω να το χρησιμοποιήσει, να συνδεθείτε σε αυτά και να μοιραστούν τις σκέψεις που δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω στο βιβλίο. Σήμερα έχω στους ανθρώπους Facebook έξι εκατομμύρια. Ήμουν έλεγχο τις προάλλες σελίδα της Madonna, και έχει λιγότερο από τους οπαδούς που έχω. Είναι απίστευτο.
Ερ.: Είσαι ο μεγαλύτερος από Madonna;
Α. Όχι, όχι, όχι. Δεν λέω ότι.
A Word With
A Best-Selling Author Who Gives His Work Away
By JULIE BOSMAN
Published: September 26, 2011
A publishing industry that is being transformed by all things digital could learn some things from Paulo Coelho, the 64-year-old Brazilian novelist. Years ago he upended conventional wisdom in the book business by pirating his own work, making it available online in countries where it was not easily found, using the argument that ideas should be disseminated free. More recently he has proved that authors can successfully build their audiences by reaching out to readers directly through social media. He ignites conversations about his work by discussing it with his fans while he is writing.
This week Mr. Coelho releases his latest novel, “Aleph,” a book that tells the story of his own epiphany while on a pilgrimage through Asia in 2006 on the Trans-Siberian Railway. (Aleph is the first letter of the Hebrew alphabet, with many mystical meanings.) While Mr. Coelho spent four years gathering material for the book, he wrote it in only three weeks.
Spreading the word about the book should be easy; he has become a sort of Twitter mystic, writing messages in English and his native Portuguese and building a following of 2.4 million people. (A recent example: “When your legs are tired, walk with your heart.”) In 2010 Forbes named him the second-most-influential celebrity on Twitter, behind only Justin Bieber.
Mr. Coelho continues to give his work away free by linking to Web sites that have posted his books, asking only that if readers like the book, they buy a copy, “so we can tell to the industry that sharing contents is not life threatening to the book business,” as he wrote in one post.
From his home in Geneva, Mr. Coelho spoke about his new book, his feeling of connection to Jorge Luis Borges and his leisure time spent networking with his fans on Facebook and Twitter. Following are edited excerpts.
Q. The protagonist of your new novel, “Aleph,” sounds familiar: best-selling author, world traveler, spiritual seeker. How autobiographical is this book?
A. One hundred percent. These are my whole experiences, meaning everything that is real is real. I had to summarize much of it. But in fact I see the book as my journey myself, not as a fiction book but as a nonfiction book.
Q. The title of the book, “Aleph,” mirrors the name of a short story by Borges. Were you influenced by him?
A. He is my icon, the best writer in the world of my generation. But I wasn’t influenced by him, I was influenced by the idea of aleph, the concept. In the classic tradition of spiritual books Borges summarizes very, very well the idea of this point where everything becomes one thing only.
Q. When did you decide to become a writer?
A. It took me 40 years to write my first book. When I was a child, I was encouraged to go to school. I was not encouraged to follow the career of a writer because my parents thought that I was going to starve to death. They thought nobody can make a living from being a writer in Brazil. They were not wrong. But I still had this call, this urge to express myself in writing.
Q. Your most famous book, “The Alchemist,” has sold 65 million copies worldwide. Does its continuing success surprise you?
A. Of course. It’s difficult to explain why. I think you can have 10,000 explanations for failure, but no good explanation for success.
Q. You’ve also had success distributing your work free. You’re famous for posting pirated version of your books online, a very unorthodox move for an author.
A. I saw the first pirated edition of one of my books, so I said I’m going to post it online. There was a difficult moment in Russia; they didn’t have much paper. I put this first copy online and I sold, in the first year, 10,000 copies there. And in the second year it jumped to 100,000 copies. So I said, “It is working.” Then I started putting other books online, knowing that if people read a little bit and they like it, they are going to buy the book. My sales were growing and growing, and one day I was at a high-tech conference, and I made it public.
Q. Weren’t you afraid of making your publisher angry?
A. I was afraid, of course. But it was too late. When I returned to my place, the first phone call was from my publisher in the U.S. She said, “We have a problem.”
Q. You’re referring to Jane Friedman, who was then the very powerful chief executive of HarperCollins?
A. Yes, Jane. She’s tough. So I got this call from her, and I said, “Jane, what do you want me to do?” So she said, let’s do it officially, deliberately. Thanks to her my life in the U.S. changed.
Q. And now you’re a writer with one of the most prominent profiles online. Are you a Twitter addict?
A. Yes, I confess, in public. I tweet in the morning and the evening. To write 12 hours a day, there is a moment when you’re really tired. It’s my relaxing time.
Q. That seems to be the opposite approach of writers like Jonathan Franzen who blindfold themselves and write their books in isolation.
A. Back to the origins of writing, they used to see writers as wise men and women in an ivory tower, full of knowledge, and you cannot touch them. The ivory tower does not exist anymore. If the reader doesn’t like something they’ll tell you. He’s not or she’s not someone that is isolated.
Once I found this possibility to use Twitter and Facebook and my blog to connect to my readers, I’m going to use it, to connect to them and to share thoughts that I cannot use in the book. Today I have on Facebook six million people. I was checking the other day Madonna’s page, and she has less followers than I have. It’s unbelievable.
Q. You’re bigger than Madonna?
A. No, no, no. I’m not saying that.
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011
Ωδή στα περίπτερα - Γιάννη Τριάντη
Κι επειδή ήρθε η ώρα να ξυπνήσω τον άντρα μου, να πάει στο περίπτερο, εδώ να σας χαιρετήσω με το δώρο της Φωτεινής να μου δακτυλογραφήσει αυτό το άρθρο!
· · Κοινοποιήστε
"Ωδή στα περίπτερα" χρονογράφημα του Γιάννη Τριάντη, δημοσιευμένο στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ 01/09-07/09/2011
από την Fotini Samaritaki, Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2011 στις 10:08 π.μ.
Λιγοστεύουν τα περίπτερα στην πόλη. ένα ένα κλείνουν. Η γκρίζα ταπετσαρία της Αθήνας, με τα πολυάριθμα "Ενοικιάζεται" ή "Πωλείται" στα σκονισμένα τζάμια, συμπληρώνεται πένθιμα από τα κατεβασμένα ρολά των περιπτέρων. Η πόλη χάνει το χρώμα της και η γειτονιά το αποκούμπι της...
Περιμένοντας στο καφενείο τους άλλους, στην πρώτη σύναξη μετά τον Δεκαπενταύγουστο, χάζευα τη μουριά και την αραιή κίνηση στον δρόμο κι ένιωθα κάτι να λείπει από το συνηθισμένο κάδρο. Το βλέμμα, που άλλοτε τριγυρνούσε άστατα ανάμεσα σε τίτλους εφημερίδων, στάθμευε στα πολύχρωμα εξώφυλλα περιοδικών και αποθαύμαζε αυτόν τον πυκνοβαλμένο μικρόκοσμο του περιπτέρου,τώρα συναντούσε ένα βουβό πρόσωπο. κατεβασμένα ρολά και μια παράξενη σιωπή. Εκεί που άλλοτε βούιζε ο τόπος σαν μελίσσι.
"Έκλεισε", ψιθύρισε μονολογώντας ο φίλος μας ο καφετζής, "Όπως και το παρακάτω, στη γωνία, που το είχαν Αλβανοί, εδώ, της γειτονιάς. Δεν βγαίνουν οι άνθρωποι. Κάτι τα τσιγάρα, που δεν αφήνουν κέρδος, κάτι η κίνηση, που γενικά μειώθηκε, βάλε και τις διαρρήξεις κάθε τρεις και λίγο... Είδαν κι απόειδαν και το 'κλεισαν. Έφυγαν για την Αλβανία. Ετούτος ο δικός μας ψάχνει για δουλειά"...
Όσο μιλούσε ο καφετζής, είχα το βλέμμα κολλημένο στα κατεβασμένα ρολά. Παγωμένο, γκρίζο χρώμα. Σαν τέφρα που επισκίαζε το παιγνιώδες κίτρινο της βάσης και του πυργίσκου. Τότε θυμήθηκα ένα ωραίο στίχο, που πάντα τον έχω εύκαιρο στη μνήμη μου: "Αμέτοχος, σαν τα περίπτερα στην κίνηση"..."Όχι", είπα μέσα μου. "Στα κλειστά περίπτερα αληθεύει αυτός ο στίχος και όχι στα ανοιχτά. Αυτά συμμετέχουν ενεργά. Είναι στοιχείο της κίνησης, κι ας μην το υποψιάζονται τα τροχοφόρα. Είναι εργαστήρια συνάφειας τα περίπτερα. Βακτηρίες και φαρμακεία για μοναχικούς μέσα στη νύχτα. Αντηχεία ειδήσεων της γειτονιάς -ας είναι και κουτσομπολιά, δεν πειράζει. Καθρέπτες του κόσμου, με τόσους τίτλους εφημερίδων και περιοδικών, είναι τα περίπτερα"...
Α, τα περίπτερα! Θεσμικά εξομολογητήρια, μικρογραφίες της παλιάς πλατείας, πολύτιμα πρατήρια καυσίμων -τι άλλο από καύσιμα είναι τα τσιγάρα και οι εφημερίδες. Ειδικά αυτά που ξενυχτάνε, έχουν αξία ισοϋψή με τα νοσοκομεία, τις καντίνες, τα μπαρ και τα βενζινάδικα. Κι ακόμη παραπάνω, όταν τυχαίνει να 'ναι δικός σου, της γειτονιάς, ο περιπτεράς, και ξέρεις πως είναι 'κει, πυγολαμπίδα στο σκοτάδι, έτοιμος να μοιραστεί μαζί σου όσα τυράννησαν ή αποθέωσαν την ατέλειωτη νύχτα σου.
Εντάξει. Δεν είναι όλοι πρόθυμοι και δοτικοί. Πότε πότε φωνάζουν "Συντομεύετε" κι ας λες εσύ μέσα σου "Ένα λεπτό, περιπτερά", προσδοκώντας ανθρώπου απόκριση στο βάσανο που τρώει τα σωθικά σου. (Τι τραγούδι κι αυτό του Διονυσίου, σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή και μουσική του Μουσαφίρη) Τέλος πάντων, το περίπτερο έχει την αυταξία της παρουσίας του, αυτονομημένη από δύστροπους ή κουρασμένους περιπτεράδες. Παλιότερα, βέβαια, σε δύσκολους καιρούς, πολλά λέγανε για κάποιους ιδιόκτητες τους, Ναι, τότε. Στις εποχές της γκρίζας καμπαρντίνας, που τριγυρνούσε άγρυπνη με τα μαύρα κατάστιχα, συλλέγοντας πληροφορίες για τους μαρκαρισμένους ακόμη και απ' τα χαρτάκια τα πεταμένα στα ρείθρα...
Όμως τα σκούρα χρόνια πέρασαν. Και τα περίπτερα εντυπώθηκαν στη συνείδηση της πόλης ως εμβληματικά στοιχεία, αναπόσπαστο κομμάτι του "είναι" της. Γι' αυτό, τώρα που αραιώνουν επικίνδυνα, φαίνονται ορφανές οι γειτονιές, άδειες οι γωνίες και σπασμένο το περιδέραιο των δρόμων. Σα να γεμίζει μαύρα στίγματα -δείγμα προϊσούσης δυσπλασίας- το σώμα της πόλης...
Αυτά σκεφτόμουν μέχρι να 'ρθουν οι άλλοι. Δεν τους είπα τίποτε για το σφαλισμένο περίπτερο, γιατί δεν ήθελα να τους χαλάσω τη διάθεση. Αφέθηκα στις κουβέντες για τα τερπνά των διακοπών, αποφεύγοντας -όλοι προσπαθούσαν να τα αποφύγουν- τα δύσκολα του φθίνοντος Αυγούστου και τα ζόρικα του χλωμού Σεπτεμβρίου... Όμως μέσα μου το βουβό περίπτερο -αλλά και τα άπειρα "Ενοικιάζεται", η καχεκτική κίνηση και τα φοβισμένα βλέμματα -μου θύμισε, χωρίς να θέλω, ένα παλιό τραγούδι του Σαββόπουλου: "Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις/ όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα/ παράγκα, παράγκα του χειμώνα και συ μιλάς σαν πτώμα/ Ο λαός, ο λαός στα πεζοδρόμια, κουλούρια ζητάει κια λαχεία/ Κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία, αιτήσεις για τη Γερμανία"...
Ναι. Τόσο πίσω πήγαν τα πράγματα. Τόσο ξανάγιναν τραγικά. Απλώς τώρα οι αιτήσεις είναι για την Αυστραλία. Όπου μπορεί να καταλήξει και ο άφαντος περιπτεράς της γειτονιάς
Περιμένοντας στο καφενείο τους άλλους, στην πρώτη σύναξη μετά τον Δεκαπενταύγουστο, χάζευα τη μουριά και την αραιή κίνηση στον δρόμο κι ένιωθα κάτι να λείπει από το συνηθισμένο κάδρο. Το βλέμμα, που άλλοτε τριγυρνούσε άστατα ανάμεσα σε τίτλους εφημερίδων, στάθμευε στα πολύχρωμα εξώφυλλα περιοδικών και αποθαύμαζε αυτόν τον πυκνοβαλμένο μικρόκοσμο του περιπτέρου,τώρα συναντούσε ένα βουβό πρόσωπο. κατεβασμένα ρολά και μια παράξενη σιωπή. Εκεί που άλλοτε βούιζε ο τόπος σαν μελίσσι.
"Έκλεισε", ψιθύρισε μονολογώντας ο φίλος μας ο καφετζής, "Όπως και το παρακάτω, στη γωνία, που το είχαν Αλβανοί, εδώ, της γειτονιάς. Δεν βγαίνουν οι άνθρωποι. Κάτι τα τσιγάρα, που δεν αφήνουν κέρδος, κάτι η κίνηση, που γενικά μειώθηκε, βάλε και τις διαρρήξεις κάθε τρεις και λίγο... Είδαν κι απόειδαν και το 'κλεισαν. Έφυγαν για την Αλβανία. Ετούτος ο δικός μας ψάχνει για δουλειά"...
Όσο μιλούσε ο καφετζής, είχα το βλέμμα κολλημένο στα κατεβασμένα ρολά. Παγωμένο, γκρίζο χρώμα. Σαν τέφρα που επισκίαζε το παιγνιώδες κίτρινο της βάσης και του πυργίσκου. Τότε θυμήθηκα ένα ωραίο στίχο, που πάντα τον έχω εύκαιρο στη μνήμη μου: "Αμέτοχος, σαν τα περίπτερα στην κίνηση"..."Όχι", είπα μέσα μου. "Στα κλειστά περίπτερα αληθεύει αυτός ο στίχος και όχι στα ανοιχτά. Αυτά συμμετέχουν ενεργά. Είναι στοιχείο της κίνησης, κι ας μην το υποψιάζονται τα τροχοφόρα. Είναι εργαστήρια συνάφειας τα περίπτερα. Βακτηρίες και φαρμακεία για μοναχικούς μέσα στη νύχτα. Αντηχεία ειδήσεων της γειτονιάς -ας είναι και κουτσομπολιά, δεν πειράζει. Καθρέπτες του κόσμου, με τόσους τίτλους εφημερίδων και περιοδικών, είναι τα περίπτερα"...
Α, τα περίπτερα! Θεσμικά εξομολογητήρια, μικρογραφίες της παλιάς πλατείας, πολύτιμα πρατήρια καυσίμων -τι άλλο από καύσιμα είναι τα τσιγάρα και οι εφημερίδες. Ειδικά αυτά που ξενυχτάνε, έχουν αξία ισοϋψή με τα νοσοκομεία, τις καντίνες, τα μπαρ και τα βενζινάδικα. Κι ακόμη παραπάνω, όταν τυχαίνει να 'ναι δικός σου, της γειτονιάς, ο περιπτεράς, και ξέρεις πως είναι 'κει, πυγολαμπίδα στο σκοτάδι, έτοιμος να μοιραστεί μαζί σου όσα τυράννησαν ή αποθέωσαν την ατέλειωτη νύχτα σου.
Εντάξει. Δεν είναι όλοι πρόθυμοι και δοτικοί. Πότε πότε φωνάζουν "Συντομεύετε" κι ας λες εσύ μέσα σου "Ένα λεπτό, περιπτερά", προσδοκώντας ανθρώπου απόκριση στο βάσανο που τρώει τα σωθικά σου. (Τι τραγούδι κι αυτό του Διονυσίου, σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή και μουσική του Μουσαφίρη) Τέλος πάντων, το περίπτερο έχει την αυταξία της παρουσίας του, αυτονομημένη από δύστροπους ή κουρασμένους περιπτεράδες. Παλιότερα, βέβαια, σε δύσκολους καιρούς, πολλά λέγανε για κάποιους ιδιόκτητες τους, Ναι, τότε. Στις εποχές της γκρίζας καμπαρντίνας, που τριγυρνούσε άγρυπνη με τα μαύρα κατάστιχα, συλλέγοντας πληροφορίες για τους μαρκαρισμένους ακόμη και απ' τα χαρτάκια τα πεταμένα στα ρείθρα...
Όμως τα σκούρα χρόνια πέρασαν. Και τα περίπτερα εντυπώθηκαν στη συνείδηση της πόλης ως εμβληματικά στοιχεία, αναπόσπαστο κομμάτι του "είναι" της. Γι' αυτό, τώρα που αραιώνουν επικίνδυνα, φαίνονται ορφανές οι γειτονιές, άδειες οι γωνίες και σπασμένο το περιδέραιο των δρόμων. Σα να γεμίζει μαύρα στίγματα -δείγμα προϊσούσης δυσπλασίας- το σώμα της πόλης...
Αυτά σκεφτόμουν μέχρι να 'ρθουν οι άλλοι. Δεν τους είπα τίποτε για το σφαλισμένο περίπτερο, γιατί δεν ήθελα να τους χαλάσω τη διάθεση. Αφέθηκα στις κουβέντες για τα τερπνά των διακοπών, αποφεύγοντας -όλοι προσπαθούσαν να τα αποφύγουν- τα δύσκολα του φθίνοντος Αυγούστου και τα ζόρικα του χλωμού Σεπτεμβρίου... Όμως μέσα μου το βουβό περίπτερο -αλλά και τα άπειρα "Ενοικιάζεται", η καχεκτική κίνηση και τα φοβισμένα βλέμματα -μου θύμισε, χωρίς να θέλω, ένα παλιό τραγούδι του Σαββόπουλου: "Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις/ όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα/ παράγκα, παράγκα του χειμώνα και συ μιλάς σαν πτώμα/ Ο λαός, ο λαός στα πεζοδρόμια, κουλούρια ζητάει κια λαχεία/ Κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία, αιτήσεις για τη Γερμανία"...
Ναι. Τόσο πίσω πήγαν τα πράγματα. Τόσο ξανάγιναν τραγικά. Απλώς τώρα οι αιτήσεις είναι για την Αυστραλία. Όπου μπορεί να καταλήξει και ο άφαντος περιπτεράς της γειτονιάς
- Σας αρέσει
- Δείτε 1 κοινοποίηση
Fotini Samaritaki http://www.facebook.com/photo.php?fbid=2192832794295 &set=a.2192832634291.11860 9.1651413834&type=1 
Ωδή στα περίπτερα - Γιάννη ΤριάντηΑπό: Fotini Samaritaki18 ώρες πριν ·
Κατερίνα Δεστάπα
Φωτεινούλα μου, σ' ευχαριστώ! Αυτό το λένε: "δώρο ψυχής"! Άκου να κάτσεις να το δακτυλογραφήσεις! Εγώ προσωπικά, "Σ' ευχαριστώ" από καρδιάς! Με συγκίνησαν οι σκέψεις του Γιάννη Τριάντη, απ' την σκοπιά του πελάτη. Απ' την δική μου σκοπιά συμ...Δείτε περισσότερα
16 ώρες πριν · · 1 άτομο
16 ώρες πριν · · 1 άτομο
ΜΟΝΟ!
By
Γιάννης Χανιωτάκης
– Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2011 Posted in: Αφγανιστάν, βιαιότητες, ΗΠΑ, νεκροί ανήλικοι, πεζοναύτες, πόλεμος, στρατιωτικοί
Σε ποινή κάθειρξης μόνο επτά ετών καταδικάστηκε χθες ο νεαρότερος από τους πέντε Αμερικανούς στρατιωτικούς που κατηγορούνται ότι δολοφόνησαν εν ψυχρώ άοπλους Αφγανούς και στη συνέχεια φωτογραφήθηκαν με τους σορούς τους ως τρόπαια.
Ο Άντριου Χολμς ομολόγησε την ενοχή του την Πέμπτη στηνκατηγορία του φόνου --μετά από συμφωνία με τους εισαγγελείς και την τροποποίηση του αρχικού κατηγορητηρίου, που περιλάμβανε τη σοβαρότερη κατηγορία του φόνου εκ προμελέτης-- λέγοντας ότι πήρε μια «κακή απόφαση» όταν πυροβόλησε τον έφηβο σχεδόν εξ επαφής.
«Εύχομαι να μπορούσα να πω στον πατέρα και στα αδέλφια (του) στο Αφγανιστάν ότι λυπάμαι», είπε ο δακρυσμένος στρατιώτης, 21 ετών, λίγο πριν από την ολοκλήρωση της δίκης του στο στρατοδικείο στη Βάση Λιούις-Μακόρντ. «Είναι μια πράξη που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Θα ζω έχοντας αυτό στο μυαλό μου ως την ημέρα που θα πεθάνω».
Ο Χολμς επιμένει ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει το αγόρι αλλά διέπραξε ένα σφάλμα κρίσεως υπακούοντας στην διαταγή ενός αρχαιότερου στρατιώτη στην μονάδα του να το πυροβολήσει.
Ο άλλος στρατιώτης, ο Τζέρεμι Μόρλοκ, καταδικάστηκε τον Μάρτιο σε ποινή κάθειρξης 24 ετών μετά την ομολογία της ενοχής του για τρεις δολοφονίες εκ προμελέτης, περιλαμβανομένης αυτής του 15χρονου Γκιουλ Μουντίν τον Ιανουάριο του 2010, κοντά σε ένα χωριό στο Αφγανιστάν.
Ο Μόρλοκ κατέθεσε ότι ο Χολμς συμμετείχε με τη θέλησή του όταν ο ίδιος πέταξε μια χειροβομβίδα σε ένα τοίχο κοντά στον έφηβο για να δώσει την εντύπωση πως οι αμερικανοί δέχονταν επίθεση και κατόπιν φώναξε στο Χολμς ‘πυρ’.
Οι φωτογραφίες που πήραν οι στρατιώτες μετά το θάνατο του παιδιού, και δημοσιοποιήθηκαν τον περασμένο Μάρτιο, αποτέλεσαν την ατράνταχτη απόδειξη μιας από τις πιο μακάβριες ωμότητες για τις οποίες έχουν κατηγορηθεί στρατιωτικοί των ΗΠΑ τα τελευταία 10 χρόνια του πολέμου στο Αφγανιστάν. Οι στρατιώτες Μόρλοκ και Χολμς απεικονίζονται γονατισμένοι πλάι στο πτώμα του Μουντίν, κρατώντας από τα μαλλιά το κεφάλι του παιδιού για να φαίνεται το πρόσωπό του.
Ο 19χρονος Χολμς όταν διέπραξε την δολοφονία, ομολόγησε την ενοχή του και στην κατηγορία ότι είχε στην κατοχή του ένα κόκαλο από το ένα από τα δάκτυλα του παιδιού ως τρόπαιο. Ομολόγησε επίσης ότι έκανε χρήση μαριχουάνας.
http://www.blog.gr/home.html
Κανόνες αυτοσεβασμού
Οι 7 κανόνες του αυτοσεβασμού!
Ένα είναι το ζητούμενο να γίνουμε ευτυχισμένοι...
Κι εδώ, κρύβονται κάποιες παγίδες στις οποίες πολλές φορές πέφτουμε και χάνουμε το στόχο. Γιατί; Γιατί στηρίζουμε την ευτυχία μας πάνω σε άλλους, θεωρούμε πως εξαρτάται από τρίτους. Τελικά όμως όλα εξαρτώνται από εμάς.... από τοναυτοσεβασμό, από τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας.
Η ψυχολόγος Εύη Βασιλείου μας δίνει τους 7 βασικούς προσωπικούς κανόνες που ορίζουν την ευτυχία μας. Αν τους ακολουθήσεις πιστά, μόνον τότε θα νιώσεις πραγματικά πλήρης.
1. Για να είμαι πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος θα πρέπει πρώτα από όλα να ξέρω τι θέλω! Και μην βιαστείς να απαντήσεις! ΟΧΙ... Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι ξέρουν τι θέλουν, αλλά το ξέρουν ΜΟΝΟ επιφανειακά. Το θέμα είναι τί είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι καλά με εμένα. Δεν με στεναχωρεί, δεν με καταπιέζει, δεν με αναγκάζει, δεν..., δεν..., δεν...
2. Σέβομαι τον εαυτό μου, όταν μπορώ να είμαι ειλικρινής μαζί του. Δεν τον κοροϊδεύω, δεν ωραιοποιώ καταστάσεις. Το καθετί, πρέπει τουλάχιστον σε εμένα, να το ονομάζω πραγματικά και με την αληθινή του υπόσταση.
3. Είμαι αυτοεξαρτώμενη! Όταν είμαι με κάποιον γνωρίζω τους λόγους που τον έχω επιλέξει. Δεν αρπάζομαι από τους ανθρώπους. Συνυπάρχω μαζί τους και συμπορεύομαι.
4. Επιτρέπω στον εαυτό μου να μην καταφέρνει τα πάντα και δεν τον τιμωρώ για αυτό! Είμαι περήφανη που ξέρω που να σταματήσω έτσι ώστε να μην φτάνω σε σημεία εξουθένωσης. Υπάρχουν πράγματα που μπορώ και υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ. Τα δεύτερα είναι πιο σημαντικά να τα γνωρίζω γιατί συνήθως για αυτά προσπαθώ πολύ και απογοητεύομαι όταν δεν τα καταφέρνω. Είμαι περήφανη που ξέρω που να σταματήσω! Είμαι περήφανη που έχω όρια!
5. Ό, τι κάνω, το κάνω για κάποιο λόγο. Όταν αρχίσω να υπέρ-αναλύω το καθετί που κάνω και τελικά έρχομαι να με ενοχωοποιώ για πράγματα που μου δίνουν χαρά, δεν με σέβομαι. Απενοχοποίηση είναι μια πολύ ωραία και ξεκούραστη λέξη!
6. Το να ενεργώ και να νοιάζομαι για μένα δεν με κάνει εγωίστρια. Με κάνει συνειδητοποιημένη απέναντι στον εαυτό μου. Δεσμευμένη με μένα! Το να ξέρω ότι κι εγώ είμαι μέρος του προγράμματός μου είναι σημαντικό. Να με φροντίσω, να με νοιαστώ, να με ικανοποιήσω!
7. Πάνω από όλα υπάρχει ένα βασικό θέμα αυτοσεβασμού που μετά από αυτό η καθεμία θα βρει κάτι διαφορετικό. Η ευθύνη μου. Όταν αποφασίσω να πάρω την ευθύνη του εαυτού μου, τότε και μόνο τότε, ξέρω τι σημαίνει αυτοσεβασμός. Όταν εγώ είμαι υπεύθυνη για μένα. Κι αυτό δεν έχει φύλο! Υπάρχουν και γυναίκες και άντρες που αρνούνται να πάρουν την ευθύνητους. Είναι τρομακτικό, δεν διαφωνώ. Είναι όμως και τόσο όμορφο όταν ξέρεις να διαχειριστείς τον εαυτό σου με ευθύνη.
Κι εδώ, κρύβονται κάποιες παγίδες στις οποίες πολλές φορές πέφτουμε και χάνουμε το στόχο. Γιατί; Γιατί στηρίζουμε την ευτυχία μας πάνω σε άλλους, θεωρούμε πως εξαρτάται από τρίτους. Τελικά όμως όλα εξαρτώνται από εμάς.... από τοναυτοσεβασμό, από τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας.
Η ψυχολόγος Εύη Βασιλείου μας δίνει τους 7 βασικούς προσωπικούς κανόνες που ορίζουν την ευτυχία μας. Αν τους ακολουθήσεις πιστά, μόνον τότε θα νιώσεις πραγματικά πλήρης.
1. Για να είμαι πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος θα πρέπει πρώτα από όλα να ξέρω τι θέλω! Και μην βιαστείς να απαντήσεις! ΟΧΙ... Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι ξέρουν τι θέλουν, αλλά το ξέρουν ΜΟΝΟ επιφανειακά. Το θέμα είναι τί είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι καλά με εμένα. Δεν με στεναχωρεί, δεν με καταπιέζει, δεν με αναγκάζει, δεν..., δεν..., δεν...
2. Σέβομαι τον εαυτό μου, όταν μπορώ να είμαι ειλικρινής μαζί του. Δεν τον κοροϊδεύω, δεν ωραιοποιώ καταστάσεις. Το καθετί, πρέπει τουλάχιστον σε εμένα, να το ονομάζω πραγματικά και με την αληθινή του υπόσταση.
3. Είμαι αυτοεξαρτώμενη! Όταν είμαι με κάποιον γνωρίζω τους λόγους που τον έχω επιλέξει. Δεν αρπάζομαι από τους ανθρώπους. Συνυπάρχω μαζί τους και συμπορεύομαι.
4. Επιτρέπω στον εαυτό μου να μην καταφέρνει τα πάντα και δεν τον τιμωρώ για αυτό! Είμαι περήφανη που ξέρω που να σταματήσω έτσι ώστε να μην φτάνω σε σημεία εξουθένωσης. Υπάρχουν πράγματα που μπορώ και υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ. Τα δεύτερα είναι πιο σημαντικά να τα γνωρίζω γιατί συνήθως για αυτά προσπαθώ πολύ και απογοητεύομαι όταν δεν τα καταφέρνω. Είμαι περήφανη που ξέρω που να σταματήσω! Είμαι περήφανη που έχω όρια!
5. Ό, τι κάνω, το κάνω για κάποιο λόγο. Όταν αρχίσω να υπέρ-αναλύω το καθετί που κάνω και τελικά έρχομαι να με ενοχωοποιώ για πράγματα που μου δίνουν χαρά, δεν με σέβομαι. Απενοχοποίηση είναι μια πολύ ωραία και ξεκούραστη λέξη!
6. Το να ενεργώ και να νοιάζομαι για μένα δεν με κάνει εγωίστρια. Με κάνει συνειδητοποιημένη απέναντι στον εαυτό μου. Δεσμευμένη με μένα! Το να ξέρω ότι κι εγώ είμαι μέρος του προγράμματός μου είναι σημαντικό. Να με φροντίσω, να με νοιαστώ, να με ικανοποιήσω!
7. Πάνω από όλα υπάρχει ένα βασικό θέμα αυτοσεβασμού που μετά από αυτό η καθεμία θα βρει κάτι διαφορετικό. Η ευθύνη μου. Όταν αποφασίσω να πάρω την ευθύνη του εαυτού μου, τότε και μόνο τότε, ξέρω τι σημαίνει αυτοσεβασμός. Όταν εγώ είμαι υπεύθυνη για μένα. Κι αυτό δεν έχει φύλο! Υπάρχουν και γυναίκες και άντρες που αρνούνται να πάρουν την ευθύνητους. Είναι τρομακτικό, δεν διαφωνώ. Είναι όμως και τόσο όμορφο όταν ξέρεις να διαχειριστείς τον εαυτό σου με ευθύνη.
Πηγή: τσεκουράτοι
Επίκουρος
Έμαθα και για τον Επίκουρο!
"Να ζεις απαρατήρητος", είπε.
Αυτό κάνω.
"Λάβε βιώσας"!
www.e-fungus.gr
"Να ζεις απαρατήρητος", είπε.
Αυτό κάνω.
"Λάβε βιώσας"!
Info:
Το κείμενο ανήκει στον Στ. Φραγκόπουλο και το διαβάσαμε στο sciencearchives.wordpress.comwww.e-fungus.gr
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Είπα κι εγώ να γελάσω απόψε, να ξεδώσω, να μην σκέφτομαι άλλο τα μαύρα μας τα χάλια, αλλά... θα μου το βγάλουν ξυνό! Νωρίτερα στο Φεις είχε όλο τραγουδάκια, δεν είχα κέφι, πέτυχα εκείνα τα μωρά που χορεύουν και μετά σαν νηστική από γέλιο, τό 'ψαχνα σαν τρελλή!
...Και το βρήκα, με το παραπάνω! (Δες προγούμενη ανάρτηση)
Τώρα που ξαναπήγα στο φεις, νά 'σου και τα σοβαρά θέματα! Όχι ότι τα ξέχασα, εδώ είναι, δικά μου και δικά σας είναι και ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
Οφείλω να σας ενημερώσω κι εσάς, ότι μαθαίνω, λοιπόν:
...Και το βρήκα, με το παραπάνω! (Δες προγούμενη ανάρτηση)
Τώρα που ξαναπήγα στο φεις, νά 'σου και τα σοβαρά θέματα! Όχι ότι τα ξέχασα, εδώ είναι, δικά μου και δικά σας είναι και ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
Οφείλω να σας ενημερώσω κι εσάς, ότι μαθαίνω, λοιπόν:
Ζωάκια
Αυτό το βρίσκω σκληρό και το είδανε και πέντε εκατομμύρια άνθρωποι!
Ζωάκια γράφω; Τελικά, γατάκια διάλεξα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)